به نظر می‌رسد که این روزها همه درباره خانه های هوشمند صحبت می‌کنند. تعجبی هم ندارد، چرا که در این خانه ها راه حل های جدید خانگی به همراه راه هایی برای بهبود کیفیت زندگی ما جمع شده اند تا امنیت بیشتری را ارائه دهند، زمان ارزشمند ما را ذخیره کنند و علاوه بر این ها هزینه های مصرف انرژی را نیز کاهش دهند، اما توسعه سریع این فن‌آوری‌های جدید باعث شده تا برخی بپرسند که دقیقا یک خانه هوشمند چیست؟
برای پاسخ به این پرسش باید بگوییم خانه هوشمند درواقع خانه ای است که در آن وسایل چند رسانه‌ای و خانگی با کاربر خود تعامل دارند و می‌توانند از راه دور کنترل شوند. فن‌آوری خانگی هوشمند وظایف روزمره را به عهده می گیرد، در حالی که تنظیمات لوازم خانگی مانند گرمایش، روشنایی و بلند گو را می توان به سرعت از طریق کامپیوتر و یا گوشی هوشمند با توجه به اولویت های فردی تنظیم کرد. دستگاه های به کار برده شده در خانه های هوشمند توسط WLAN و بلوتوث، نه تنها می‌توانند اطلاعات را دریافت کنند بلکه می‌توانند اطلاعات لازم را نیز ارسال کرده و در نتیجه با کاربر خود ارتباط برقرار کنند.
واژه خانه هوشمند اولین بار توسط انجمن سازندگان خانه آمریکا در سال ۱۹۸۴ ابداع شد. در اوایل دهه ۱۹۹۰ تمرکز جدیدی در ترکیب زندگی روزمره با تکنولوژی به همراه علم اینترنت اشیا، برای بهبود زندگی سالمندان وجود داشت. در این اواخر نیز لوازم خانگی، کامپیوترها و علم رباتیک در بسیاری از محصولات با یکدیگر ترکیب شدند تا آن‌ها را باهوش تر کنند و در نتیجه زندگی راحت تری را برای همه افراد به وجود آورند.
